برگزاری اولین نشست توسعه همکاریهای مشترک دانشگاهای علوم پزشکی اصفهان، اصفهان و صنعتی
در راستای تفاهم نامه همکاری مشترک معاونت های آموزشی وزارتخانه های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و علوم تحقیقات و فناوری جلسه ای با حضور معاونین آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، دانشگاه اصفهان و دانشگاه صنعتی و همچنین مدیران آموزشی معاونت های سه دانشگاه برگزار گردید.
در این جلسه که سه شنبه ۳۰ دی ماه ۹۹ در تالار حکمت معاونت آموزشی دانشگاه تشکیل گردید، دکتر محمد رضا صبری معاون آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، طی سخنانی بر ضرورت انکارناپذیر همکاری های سه دانشگاه در پیشبرد اهداف اسناد بالادستی آموزش عالی کشور تاکید نمود.
وی همچنین در ارتباط با پرورش نیروی انسانی متخصص و ماهر به منظور استفاده حداکثری از استعداد و سرمایه انسانی شاغل، منابع، امکانات مادی و تجهیزاتی، انتقال دانش و فناوری های وابسته به آموزش و اجرای طرح های تحول آفرین مشترک برای ارتقای کیفیت یادگیریهای وابسته به آموزش، اجرای طرح های تحول آفرین مشترک برای ارتقای کیفیت یادگیری دانشجویان در حوزه های همکاری سه دانشگاه توضیحاتی را ارائه نمود .
دکتر یوسف شاقول معاون آموزشی دانشگاه اصفهان نیز در خصوص تنوع در سیستم آموزشی کنونی، ساختارهای جدید و آسیب های ناشی از تاخیر در ورود به همکاری های بین رشته ای نکاتی را بیان نمود.
در ادامه، دکتر حسین خادمی معاون آموزشی دانشگاه صنعتی بعد از برشمردن ظرفیت های دانشگاه صنعتی در این خصوص، بر توسعه و تقویت این همکاری ها تاکید کرد.
گفتنی است در این جلسه بر موضوعاتی نظیر توسعه رشته های بین رشته ای، تسهیل تبادل استاد در جهت تکمیل واحدهای موظف، پذیرش مشترک دانشجویان بین الملل، معرفی سامانه های موجود در دانشگاه های سه گانه برای تبادل تجربیات و... به عنوان اولویت های همکاری مشترک تأکید به عمل آمد.
در پایان نیز هریک از دانشگاهای سه گانه نمایندگان تام الاختیار خود را برای برگزاری جلسات کارگروه تخصصی معرفی نمودند و ضمن تاکید بر تداوم برگزاری جلسات اصلی در بازه زمانی مشخص( هریکماه یکبار)، مقرر شد تمامی سوابق از جمله موضوعات پیشنهادی برای همکاریهای مشترک، جهت بهره برداری به دانشگاه های اصفهان و صنعتی اصفهان ارسال گردد.
همچنین دانشگاه ها نیز عناوین پیشنهادی همکاری های مشترک را مشخص و ارائه نمایند تا در جلسات کارگروه تخصصی با حضور نمایندگان تام الاختیار کارشناسی شود و پس از اولویت بندی، چگونگی عملیاتی نمودن آن مشخص و بتدریج بر اساس اولویت های تعیین شده در جلسات اصلی همکاری های مشترک مطرح گردد.
